Συνεχίζω την εκπομπή με τον Αύγουστο του Νίκου Παπαζογλου.
Θα το αφιερώσω σε δυο στιγμές.
Η μια είναι στον Αύγουστο του 2005 το πρωινό του Αυγούστου που πίναμε το καφεδάκι μας στο μικρό στενάκι στα Χανιά , και δίπλα μας ο Νίκος το σιγοτραγουδούσε…
Η άλλη είναι στον Αύγουστο του 2006 , μέσα σε ένα σκοτεινό αλλά και τόσο φωτεινό συγχρόνως στούντιο, πλημμυρισμένο από έρωτα, διαλέγαμε μαζί να παίξει αυτό το τραγούδι.
Φέτος ένα χρόνο μετά, το ακούω και τραγουδαω…
Πέμπτη 16 Αυγούστου 2007
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου