Αγάπη, τι δύσκολο πράγμα;;;

Σήμερα η δασκάλα του σεμιναρίου που παρακολουθώ με τα φώτα και την σοφία της φώτισε αρκετές πλευρές των σκοτεινών μου σκέψεων σε σχέση με το δυσκολότερο όλων : τις ανθρώπινες σχέσεις !

Ο στόχος της επικοινωνίας είναι η δημιουργία μιας σχέσης.

Για να επικοινωνήσουμε πρέπει ο σκοπός και ο κώδικας να είναι κοινός και από τον πομπό και από τον δέκτη για να μπορεί το μήνυμα να πηγαινοέρχεται και τότε να υφίσταται η επικοινωνία...

Ενδιάμεσα όμως πομπού και δεκτή υπάρχει ένα διάστημα μεταφοράς του μηνύματος....
Εκεί είναι που χαλά η συνταγή, που κόβει η μαγιονέζα, που ζαχαρώνει το σιρόπι...

Εκεί υπάρχουν οι « θόρυβοι » οι εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες που δημιουργούν πρόβλημα στην επικοινωνία , άρα και στη σχέση...

Η κυρία λέει, ότι οι εξωτερικοί παράγοντες είναι εύκολο να εντοπιστούν και έτσι να εξαλειφτούν....

Όταν τα εμπόδια είναι οι εσωτερικοί παράγοντες , τότε καλούμαστε να κάνουμε τους μάγκες για να τους ανακαλύψουμε και να προσπαθήσουμε να τους διορθώσουμε, γιατί το πρόβλημα είναι η μισή λύση...

Για να μπορέσουμε όμως να εντοπίσουμε το εσωτερικό πρόβλημα του αλλού, πχ διάθεση, αντιλήψεις, στάσεις ζωής κτλ πρέπει πρώτα να έχω ανακαλύψει τα δικά μου και να έχω συμβιβαστεί και αποδεχτεί απόλυτα με αυτά...

Τότε όμως έρχομαι εγώ και αναρωτιέμαι , με άξονα τον απόλυτο σεβασμό στο εσωτερικό του άλλου, έχω το δικαίωμα να επέμβω σε αυτό για να καταφέρω τελικά να επικοινωνήσω μαζί του , άρα να συνάψω σχέση;;;

Τι λέτε;