ΒΛΕΠΩ...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ...

ατενίζω μπροστά

ατενίζω [atenízo] :
α. κοιτάζω κάπου ευθεία μπροστά και μακριά:
Ατενίζω τον ορίζοντα.
β. (μτφ. ) έχω στραμμένη την προσοχή μου, το ενδιαφέρον μου, τις προσπάθειές μου σε κάτι:
Ατενίζω με αισιοδοξία το μέλλον.
[λόγ. < αρχ. ἀτενίζω]

λήθη

λήθη η [líθi] (συνήθ. εν.):
ΑΝΤ μνήμη.
1. η λησμονιά, το να ξεχνάει κανείς ή να ξεχνιέται κάτι:
Παραδίδω κάτι στη λήθη.
Λήθη στο παρελθόν., ας ξεχαστεί το παρελθόν.
Ευεργετική λήθη κάλυψε τα δυσάρεστα γεγονότα.
2. (ψυχ. ) η πλήρης εξαφάνιση από τη συνείδηση κάποιας παράστασης, έτσι ώστε να μην είναι πια δυνατό αυτή να αναπλαστεί:
Η διαδικασία της λήθης είναι πιο γρήγορη για το πρόσφατο και πιο αργή για το μακρινό παρελθόν.
[λόγ. < αρχ. λήθη]

απογοήτευση

απογοήτευση η [apoγoítefsi] :
1. συναίσθημα αποτυχίας και παραίτησης, που προέρχεται από τη διάψευση των ελπίδων και των προσδοκιών:
Δοκίμασε μεγάλη απογοήτευση.
Τον έπιασε απογοήτευση.
η κατάσταση αυτού που έχει απογοητευτεί:
Βρίσκομαι σε απογοήτευση.
(επέκτ. ) το γεγονός που προκάλεσε την απογοήτευση:
Είχε πολλές ερωτικές απογοητεύσεις.
2. σε σχήμα μετωνυμίας για κάποιον ή για κάτι που προκαλεί απογοήτευση:
Σκέτη απογοήτευση ήταν το έργο.
[λόγ. απογοητεύ(ω) -σις > -ση]

απόσταση

απόσταση η [apóstasi] :
1.
α. το μήκος της ευθείας που χωρίζει ένα σημείο ή ένα σώμα από ένα άλλο:
Η απόσταση της Σελήνης από τη Γη.
Ήμουν σε τέτοια απόσταση που δεν μπορούσα να τον δω / να τον ακούσω.
Φύτε ψα τα δέντρα σε κανονικές αποστάσεις., διαστήματα.
Παρακολουθώ κάποιον / κάτι από απόσταση., από μακριά, και ως έκφραση, χωρίς να συμμετέχω ή να επεμβαίνω σε όσα συμβαίνουν.
β. το μήκος της διαδρομής που διανύει κάποιος ή κάτι ανάμεσα σε δύο σημεία:
Η απόσταση ανάμεσα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη είναι πεντακόσια χιλιόμετρα.
Σε μικρή απόσταση από το σπίτι μου υπάρχει σχολείο.
Δρομέας μεγάλων αποστάσεων.
Οι οδηγοί πρέπει να κρατούν απόσταση ασφαλείας., τη σωστή απόσταση από τα οχήματα που προηγούνται.
2. ο χρόνος, το χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δύο γεγονότα ή περιόδους· χρονική απόσταση:
Η απόσταση που μας χωρίζει από τον εμφύλιο πόλεμο έχει αμβλύνει τις αντιθέσεις., το χρονικό διάστημα.
Τώρα που βλέπω τα γεγονότα από την απόσταση τόσων χρόνων, τα κρίνω διαφορετικά.
3. η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε πρόσωπα ή σε πράγματα ως προς την αξία, την ποιότητα, το ποσό ή το ποιόν:
Η απόσταση ανάμεσα σ΄ αυτόν που παριστάνει τον ήρωα και σ΄ αυτόν που είναι ήρωας είναι τεράστια.
Από τη θεωρία στην πράξη υπάρχει μεγάλη απόσταση.
[λόγ. < αρχ. ἀπόστα(σις) -ση]

φουρτούνα

φουρτούνα η [furtúna] :
1. πολύ έντονη θαλασσοταραχή με δυνατό αέρα και με μεγάλα κύματα· τρικυμία:
Ταξιδέψαμε με φουρτούνα.
Μας έπιασε φουρτούνα καθώς πλέαμε στα ανοιχτά.
2. (μτφ. ) μεγάλη και δυσάρεστη περιπέτεια, ταλαιπωρία, συμφορά:
Με βρήκαν / πέρασα μεγάλες φουρτούνες.
[μσν. φουρτούνα < φορτούνα ([o > u] από επίδρ. του χειλ. [f] και του [r]) < βεν. (ή παλ. ιταλ. ) fortuna `τύχη, κακή τύχη, καταιγίδα΄]

εκδρομή

εκδρομή η [ekδromí] :
η μετάβαση σε άλλον τόπο για αναψυχή, διασκέδαση κτλ., με προϋπόθεση την επιστροφή σε σύντομο συνήθως χρόνο πεζή ή με συγκοινωνιακό μέσο:
Απογευματινή / ημερήσια / μακρινή / κοντινή / μονοήμερη / πενθήμερη / πολυήμερη / σχολική / εκπαιδευτική / ομαδική εκδρομή.
Θυμάμαι ακόμα τις κυριακάτικες εκδρομές μας στο βουνό.
Πάμε εκδρομή; Κάναμε συχνές εκδρομές στα περίχωρα της πόλης

φιλία

φιλία η [filía] :
α. η στενή κοινωνική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα άτομα και που βασίζεται στην αμοιβαία αγά πη, συμπάθεια και εκτίμηση. ΑΝΤ έχθρα, εχθρότητα:
Στενή / εγκάρδια / αληθινή / αδελφική / μακροχρόνια φιλία.
Δεσμοί / δείγμα / απόδειξη / αισθή ματα φιλίας.
Με τιμάει με τη φιλία του.
Δε θέλω φιλίες μαζί της.
Έπιασε φιλίες με τη γειτόνισσα.
β. το συναίσθημα που διέπει τη σχέση αυτή. ΑΝΤ έχθρα:
Νιώθω / αισθάνομαι φιλία για κάποιον
(επέκτ. ):
Οι δυο λαοί συνδέονται με παραδοσιακή φιλία., συμπά θεια και εμπιστοσύνη.
Υπόγραψαν σύμφωνο φιλίας.
Ανάμεσα στο παιδί και στο σκυλάκι αναπτύχθηκε μια τρυφερή φιλία.
[λόγ. < αρχ. φιλία]

ανάμνηση

ανάμνηση η [anámnisi]:
1.
α. επαναφορά στη μνήμη προσωπικών βιωμάτων ορισμένης χρονικής στιγμής του παρελθόντος:
Η ανάμνηση είναι μια σύνθετη ψυχική λειτουργία.
β. τα βιώματα που επανέρχονται στη μνήμη:
Έχω πολύ καλές / κακές αναμνήσεις από τη μαθητική μου ζωή.
Οι αναμνήσεις από την παιδική μου ηλικία είναι αμυδρές / ζωηρές.
Το ταξίδι μας / η παρουσία του μας άφησε πολύ καλές αναμνήσεις.
Έχω πολλές αναμνήσεις από αυτή την πόλη.
Οι ηλικιωμένοι ζουν με τις αναμνήσεις τους.

μοναξιά

μοναξιά η [monaksxá] :
1. η κατάσταση εκείνου που είναι ή ζει μόνος χωρίς συντροφιά ή γενικά επικοινωνία με άλλους ανθρώπους:
Η μοναξιά του φαροφύλακα.
Φύση ρομαντική καθώς είναι, του αρέσει η μοναξιά.
Παντρεύτηκε, γιατί δεν άντεχε άλλο τη μοναξιά.
το σχετικό συναίσθημα:
Τον σκότωσε η μοναξιά.
2. η ερημιά:
Η μοναξιά του δάσους.
[μσν. μοναξιά < ελνστ. μοναξία με συνίζ. για αποφυγή της χασμ.]