Ενα ευχαριστώ και μια συγνώμη σίγουρα έχουν πολύ μεγάλη αξία.
Έτσι δεν είναι;
Ένα λίτρο νερό, και μια μπανάνα πόση αξία έχουν; Σχεδόν μηδενική για μας.
Ετσι δεν είναι;
Για ενα παιδί στην Αφρική όμως , ενα λίτρο νερό και μια μπανάνα έχουν σχεδόν τόση αξία όση και η ίδια του η Ζώη...
Αξιολογώντας τις καταστάσεις κάτω απο συγκεκριμένες συνθήκες πάντα, μόνο τότε μπορουμε να βγάλουμε συμπεράσματα σωστά και με την βαρύτητα που ταιριάζει κάθε φορά.
Για να το κάνουμε αυτό βέβαια πρέπει να είμαστε έτοιμοι και να έχουμε την κρίση για αξιολόγηση καταστάσεων...
Είναι πολύ εύκολο να κάνουμε λάθη..Αλλά ακόμα ποιο εύκολο να κάνουμε συνεχόμενα λάθη με τη σιγουριά της συγχωρέσεις απο την αποδοχή μιας συγνώμης...
Κάθε συγνώμη σεβαστή, αλλά είναι πάντοτε και δέκτη;
Κάθε ευχαριστώ σεβαστό, αλλά είναι πάντοτε αληθινό;
Γιατί άραγε λέμε "ευχαριστώ" ή συγνώμη για πράγματα χωρίς μεγάλη σημασία και δεν λέμε ποτέ για τα μεγάλα και σημαντικά;
Γιατί άραγε φοβόμαστε τόσο πολύ να δείξουμε σε αυτούς που αξίζουν τι έχουμε πραγματικά μέσα μας γι αυτούς, ενω σε άλλους που δεν το αξίζουν τους το μοιράζουμε απλόχερα;
Γιατί συνεχίζουμε να προσπαθούμε γι αυτούς που που συνέχεια μας πληγώνουν;;;
Πόσο άραγε πρέπει ακόμα να πονέσουμε, και το χειρότερο ακόμα να κλάψουμε μέχρι να μπορέσουμε να απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις;;;
Κουράστηκα..
Τετάρτη 11 Ιουνίου 2008
χωρις τίτλο
Labels: εξομολογήσεις ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Είσαι στα ντάουν σου κάτι μου λέει...
Δημοσίευση σχολίου