Μόλις μιλούσα με την φίλη μου την Ρουλα στο τηλέφωνο και μου ανακοίνωσε ότι έχω μεταλλαχθεί σε ένα κοινό, καθημερινό, μονόχνοτο άνθρωπο της πόλης, που η ρουτινήλα ξεχειλίζει από τα πατζάκια του! Τελικά το πείραμα να ζήσω στην Αθήνα πάνω από τέσσερις μήνες νομίζω ότι απέτυχε… Στην αρχή του χειμώνα έβαλα ένα στοίχημα με τον εαυτό μου να δω αν θα καταφέρω να μείνω στην Πρωτεύουσα πάνω από τέσσερις μήνες (που τόσο εμένα τα τελευταία 6 χρόνια) αν όχι για πάντα τουλάχιστον για ένα χρόνο και μέσα σε μια τελείως διαφορετική δουλειά από τη δική μου … Οι τέσσερις μήνες πέρασαν , ο χρόνος όχι ακόμα αλλά και να περάσει δεν έχει νόημα πια. Κατάλαβα και εγώ αλλά και όλοι οι άλλοι γύρω μου, ότι ναι μεν μπορώ να ζήσω εδώ αλλά όχι σαν αυτό που είμαι στην πραγματικότητα αλλά σαν κάτι άλλο. Κάτι άλλο που έκρυβα μέσα μου, όπως φάνηκε , αλλά δεν το γνώριζα. Σαν ένας μικροαστός που τίποτα πια δεν τον συγκινεί, τίποτα δεν τον ενθουσιάζει και τίποτα δεν τον ευχαριστεί! Προχθές δοκίμασα το πιστοποιημένο για μένα κόλπο αλλαγής διάθεσης και πήγα για ψώνια… Παιδιά σας λέω τίποτα! Ξεποδαριάστηκα στις βιτρινες, έσπασαν τα νεύρα μου και τελικά πήγα στο Attica (εσχάτη λύση , διότι είναι όλα μαζεμένα σε ένα κτήριο-διαχ- εκτός το station Κορρέ). Το βράδυ συνέχισα το vitrina therapy, έκανα καλές αγορές, αλλά μηδέν εις το πηλίκο!
Φανταστείτε ότι την Πέμπτη φεύγω εκδρομή και δεν μου κάνει καμία αίσθηση… Τίποτα. Nothing….
Δεν είμαι αχάριστος, μέσα μου βαθιά πολύ βαθιά, υπάρχει μια εκτίμηση των πραγμάτων, αλλά κάτι μπαίνει εμπόδιο και δεν την αφήνει να επηρεάσει θετικά το μυαλό και το σώμα μου(σίγουρα όχι το body water Κορρε Λεμόνι-Βασιλικός που αγόρασα και το γουστάρω πολύ, όχι περισσότερο όμως από το πράσινο τσάι)….
Είναι πολύ κουραστικό την μια μέρα να είσαι έτσι και την άλλη αλλιώς χωρίς να γνωρίζεις την αιτία…
Τελικά είναι πολύ δύσκολο να αλλάζεις ριζικά πορεία στη ζωή σου με τόσο άγνωστο προορισμό. Μάλλον ο καλύτερος τρόπος είναι το «λιγο-λιγο» και όχι το «μπαμ» …
Τρίτη 31 Ιουλίου 2007
ούτε ο Κορρές δεν με πιάνει πια!
Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007
Ένα blog-Μια ζωγράφος
Πραγματικά ένα blog που δεν λέει πολλά λόγια αλλά με μια ματιά είναι σαν να σου έχει πει τα πάντα…
Εσύ έχεις πάει στη ΜΗΛΟ;;;
Για αυτό και εγώ ζητώ την γνώμη σας, όσοι έχετε πάει φυσικά, που να πάω, τι να δω, τι ναι και τι όχι…
Σε μεγάλες λύπες…σε μεγάλες χαρές…
Όταν είμαι πολύ λυπημένος ή πολύ χαρούμενος είναι αυτό το τραγούδι που σιγοψιθυρίζω .
Παρασκευή 27 Ιουλίου 2007
Πέμπτη 26 Ιουλίου 2007
Να να , μια φάλαινα!!!
Μια από τις εικόνες που ήθελα από παιδί να δω… Εύχομαι κάποια στιγμή να είμαι τυχερός….
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2007
SUMMER EDITION OF YIANNI'S PIPE DREAMS IN A YIANNI'S DREAMLAND
Λοιπόν τι λέτε, καλό το summer edition blog? Θα μου πεις τώρα το θυμήθηκες πως είναι καλοκαίρι; Κάλιο αργά παρά ποτέ λέει η γιαγιά μου (δράττομαι της ευκαιρίας να στείλω χαιρετισμούς στη γιαγιά μου)
Ξαναπαίζουμε blogoπαίγνιο!(που αλήθεια σας λέω μου αρέσουν πολύ)
Πάλι η φιλενάδα ΟΝΕΙΡΟΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ μου χτύπησε το κουδούνι νωρίς το πρωί , αφού είχε πιει το γάλα της και φάει το αβγό της, μου είπε:
-Γιάννη θα έρθεις να παίξουμε;
Σαν μικρό παιδί και γω, που έχω πολλά ακόμα να μάθω, έτρεξα έξω να παίξω το καινούριο παιχνίδι, που έχει ως εξής :
Ο blogger που παίρνει την πάσα, πρέπει να γράψει :1 φράση λίγο ή πολύ γνωστή την οποία παίρνεις από τον blogger που σε κάλεσε να παίξεις
1 φράση λίγο ή πολύ γνωστή, απόφθεγμα, συγγραφέα, φιλόσοφου, μουσικού, του μπακάλη της γειτονιάς κάποιου τέλος πάντων που εσύ θεωρείς σημαντικό πρόσωπο
1 φράση που έχει εμπνευστεί ο blogger που σε κάλεσε, δικής του επινόησης και πρέπει να καταθέσεις, πλήρως εμπεριστατωμένη άποψη επ' αυτής.
Εχουμε και λέμε :
Φραση της ΟΝΕΙΡΟΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ « ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΥΜΕΝΟ ΓΑΛΑ»
Σχόλιό μου : Δίκιο έχεις και εγώ αυτής της άποψης είμαι αλλά πάντα υπάρχει ένα ΑΛΛΑ. Είναι κάποιες στιγμές, περίοδοι, μελτέμια, πες τα όπως θες, που σε παίρνει από κάτω βρε παιδί μου… Το θέμα είναι για πόσο και αν πραγματικά αξίζει ο λόγος! Εμένα με βοηθά πάρα πολύ να σταματώ να κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα αν κάτσω και αναλογιστώ ότι είναι απλά ένα χυμένο γάλα! Ο μπακάλης είναι απέναντι, πετάγομαι και παίρνω άλλο!(έχω δουλέψει πολύ για να καταφέρω να το λέω αυτό και ακόμα δεν το έχω τελειοποιήσει)
Φράση της μητέρας μου «Ζήσε την κάθε μέρα σου μοναδικά γιατί ποτέ δεν θα ξαναγυρίσει πίσω»
Σχόλιό μου : Την ευχαριστώ πολύ για αυτό που μου είπε από τότε που άρχισα να ‘ στέκομαι στα πόδια μου’. Ότι και να γίνεται γύρω μας , καλό ή κακό πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι γίνετε τη στιγμή που γίνετε και δεν θα ξαναγίνει ποτέ ακριβώς το ίδιο (γίνετε να χωρέσουν τόσα γίνατε σε μια πρόταση;) Η πεμπτουσία της συμβουλής της μητέρας μου είναι αυτό που λέμε το να περνάς καλά ! Εύκολο να το λες, δύσκολο να το κάνεις. Αν το πετύχεις όμως, τότε σίγουρα θα είσαι ένας ευτυχισμένος και γεμάτος άνθρωπος. Εγώ ως τώρα νομίζω ότι τα καταφέρνω καλά σε αυτό…
Φράση δική μου ( για τον επόμενο) «Τρία πράγματα δεν δέχομαι από τους ανθρώπους. Το ψέμα , την αχαριστία και την τσιγκουνιά.»
Θέλω να φωνάξω στο παιχνίδι τον ΠΡΟΒΑΤΑΚΟ , γιατί γελάω πολύ με τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα και πιστεύω ότι του ταιριάζει αυτό το παιχνιδάκι, και την KYRALLINA που χάθηκε τώρα τελευταία από την παρέα και μας έλειψε πολύ!
Καλή συνέχεια…
Τα παιδιά των φαναριών…. Και τα νεύρα μου τσατάλια
Τι να πρωτοπώ! Ότι έξω κάνει απλά αφύσικη ζέστη που απλά δεν αντέχεται! Γι’ αυτό απλά κλεινόμαστε μέσα να μας αερίζει το κλιματιστικό!(άσχετο με το θέμα μας)
Και κάτι άλλο ακόμα. Εγώ ρατσιστής δεν είμαι, και όχι μόνο με τους οικονομικούς μετανάστες που αμέσως σε αυτούς πάει το μυαλό μας όταν ακούμε την λέξη ρατσιστής, αλλά με κανέναν άνθρωπο, όπως και να είναι, ότι και να έχει… Αλλά νομίζω ότι αρχίζω και απεχθανομαι τους Πακιστανούς στα φανάρια! Μου έχουν σπάσει τα νεύρα! Εδώ και έξι μήνες περνάω καθημερινά από τα ίδια φανάρια και κάθε μέρα έρχονται να μου καθαρίσουν το τζάμι! Στις αρχές από ντροπή τους άφηνα , αλλά αν κάθε μέρα δίνω στον τζαμοκαθαριστη Πάκι 1 ή 2 € στο τέλος του χρόνου αγοράζω καινούρια μερσεντές (που λέει ο λόγος). Το πιο αστείο είναι ότι κάθε μέρα είναι οι ίδιοι. Κάτσε ρε φίλε αφού κάθε μέρα περνάω και σου λέω όχι , τι έρχεσαι και ξαναέρχεσαι και μου χώνεις το παλούκι στο τζάμι; Χθες με νεύριασε τόσο, που πάτησα τους υαλοκαθαριστήρες και τον έκανα λούτσα!!!(σωστό ή λάθος εγώ το έκανα).
Τρίτη 24 Ιουλίου 2007
Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007
Παιδιά,δε βρίσκεις εισιτήριο ούτε για πλάκα!
Τι σας έλεγα προχθές για την Αμοργό; Δεν βρήκα εισιτήριο ούτε για δείγμα! Τελικά θα πάμε στη Μήλο! Κάθε εμπόδιο για καλό λέει ο λαός και για να το λέει κάτι παραπάνω θα ξέρει.
Blogoπαίζουμε
Η διαδικτυακή μου φιλενάδα ΟΝΕΙΡΟΜΑΓΕΙΡΕΜΑΤΑ , γνωρίζοντας την αγάπη που έχω στα ταξίδια μου πετάει το μπαλάκι για ένα καινούριο παιχνίδι, και εγώ το πιάνω αμέσως .Το παιχνίδι ζητάει να γράψω 5 αγαπημένους προορισμούς που έχω ήδη επισκεφτεί ή θα ήθελα να επισκεφτώ.
Lets play λοιπόν, και ξεκινώ. (η σειρά είναι τυχαία)
Μονοήμερη εκδρομή που έκανα με τη φιλενάδα μου Σούζι, στο Bodrum ( ελληνιστί Αλικαρνασσός ) στα παράλια της Τουρκίας. Ήταν το καλοκαίρι του 2004 που δουλεύαμε στην Κω.
Το Bodrum είναι μια μικρή παραθαλάσσια περιοχή απέναντι από την Κω , αρκετά ανεπτυγμένη, και θεωρείτε η «Μύκονος της Τουρκίας».
Υπέροχα νυχτερινά μαγαζιά, πολύ καλοστημένα και με πολύ διαφορετικό στιλ από αυτό που βλέπουμε συνήθως. Μια ώρα με το δελφίνι από την Κω, και αλλάζουν όλα. Γλωσσά, νόμισμα, κουλτούρα, τόσο κοντά αλλά τόσο μακριά!
Το καλύτερο απ’ όλα ήταν το παραδοσιακό χαμάμ που πηγαμε και λιώσαμε (αυτός ήταν και ο σκοπός του ταξιδίου μας).
Οσο και να σας το περιγράψω με λόγια, δεν μπορείτε να καταλάβετε για τι πράμα μιλάμε! Με 20 € (το special πρόγραμμα) μας τρίβανε 3 ώρες! Ψάξαμε και βρήκαμε το χαμάμ που πάνε οι ντόπιοι, όχι αυτά τα ψευτοτουριστικά που έχουν.
Το πρόγραμμα χωριζόταν σε τρία μέρη. Ρωσικό μπάνιο ( τίποτα περισσότερο από ένα δωμάτιο με καυτούς ατμούς, για να χαλαρώσεις , να αποβάλει το σώμα τις τοξίνες, και να ανεβάσει θερμοκρασία.
Μετά ήταν το κλασσικό τούρκικο μπάνιο. Ξαπλώνεις πάνω σε μια μεγάλη μαρμάρινη θερμαινόμενη πλατφόρμα και τότε αρχίζει το γέλιο.
Σκάει μύτη ένας χοντρομπαλάς Τούρκος με τσιγκελωτό μουστάκι ( κλασσική φιγούρα ) με μια καρό πετσετούλα στη μέση. Η καρό πετσετούλα και πλαστικές παντόφλες είναι απαραίτητο dress code για όλους και στα δίνουν όταν μπεις.
Λέει ο χοντρομπαλάς - βγάλε την πετσέτα, την βγάζω και εγώ. Λέει τι είναι αυτό? Είχα κάνει το τρομερό λάθος να φοράω το εσώρουχο μου (και τους έβλεπα κάτι άλλους τολμηρούς χωρίς εσώρουχο και τους έκραζα). Όχι του λέω εγώ, ντρέπομαι! Έλα που τσαντίστηκε αυτός και επέμενε και άρχισε να τραβάει το εσώρουχο (μην φοβάστε συνεχίστε να διαβάζετε τη συνέχεια, δεν είναι σοκκινγκ).ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ στραβώνω και εγώ και του λέω - εγώ έτσι θέλω. Τότε που πετάει ένα κουβά σαπουνόνερο επάνω όπως ήμουνα ξαπλωμένος στο μάρμαρο και αρχίζει το τρίψιμο! Την τσαντίλα του την έβγαλε αργότερα, που βούτηξε στη σαπουνάδα ( πράσινο σαπούνι για τα πιάτα πρέπει να ήταν) κάτι σαν μαξιλαροθήκη, την φούσκωσε και αυτό έγινε σαν μπαλόνι. Πάρε και την μια, πάρε και την άλλη, άρχισε να με χτυπάει με την μαξιλαροθήκη και να πεταγωντε οι κάφροι παντού! Τρομερή αίσθηση! Δεν έφτανε αυτό, μετά άρχισε να μου κάνει κάτι λαβές με τις παλάμες του σαν να έδινε χαστούκια σε όλο το σώμα! Κατακόκκινο σας λέω με έκανε! Μετά από πολύ ξύλο ήρθε το chill out part. Ντουζακι κρύο, παγωμένο νερό και χαλάρωση στο αίθριο μέχρι να ετοιμαστεί ο θεραπευτής. Μας έκανε ένα μασάζ 1 ½ ώρας από το κρανίο μέχρι το μικρό δάχτυλο του ποδιού! Και για τελείωμα μας αρωμάτισε με απόσταγμα λεμονανθών!
Οκ, μετά από όλα αυτά φαντάζεστε πως ήμασταν! Το σώμα έπαψε να υπάρχει!
Στη συνέχεια το μόνο που θέλαμε ήταν να φάμε κάτι παραδοσιακό (κεμπαπ) και να δοκιμάσουμε γνήσιο καζαν ντιπι!
Πρωτοχρονιά 2005 στο χιονοδρομικό κέντρο στο Σέλι πάνω από τη Βέροια! Καλή παρέα, σάλε μόνο για αθλητές (εμείς είχαμε κονέ και κλείσαμε, γιατί αυτά που κάναμε μόνο αθλητικά δεν ήταν), ένα κατάλευκο τοπίο, και πολύ πιόμα!
Η πρώτη φορά , και η τελευταία ελπίζω, που μέθυσα τόσο πολύ! Το πρωί παιχνίδια με το χιόνι, το μεσημέρι καλό φαγητό και κόκκινο κρασί μέχρι
σκασμού, μετά γλυκό υπνάκο μέσα στις κουβέρτες ( και έξω από το παράθυρο η κοιλάδα του χιονοδρομικού κάτασπρη, και ένας τρελαμένος μαγαζάτορας είχε βγάλει κάτι τεράστια ηχεία και βαρούσε τρανς ), το απόγευμα τεκιλες , το βράδυ γύρω από το τζάκι του σαλέ ντόπια τσίπουρα σε συνδυασμό με τεκιλες ξανά! Καταλαβαίνετε τι έπαθα! Αλλά ήταν μια υπέροχη εκδρομή που δεν την αλλάζω με τίποτα!
Δωρεάν διαμονή σε ξενοδοχεία της εταιρίας, και ένα gala dinner για την Lufthansa που ετοιμάσαμε σαν ελληνική αποστολή (εγώ για ακόμα μια φορά ασχολήθηκα με την διακοσμηση που είχε θέμα αρχαιοελληνικό, με αγάλματα , κλαδιά ελιάς, ρόδια για χρώμα και τέτοια ωραία), εκδρομές σε παζάρια, αξιοθέατα,
Είναι πολλά πάρα πολλά τα μέρη που έχω ωραίες εμπειρίες όπως Μύκονος , Χανιά, Ρέθυμνο, Ηράκλειο, Άγιος Νικόλαος, Κως, Πάτρα, Ρόδος, Πελοπόννησος, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη, Σαμοθράκη, Αιτωλοακαρνανία (σας το είπα ότι είναι πολλά γι αυτό σταματώ). Και τώρα τυχαία διαλέγω δυο μέρη από τα πολλά τα οποία θα ήθελα να πάω.
Παρίσι ,γιατί θέλω πολύ να πάω στο Λούβρο, και γενικότερα για λόγους φιλοτεχνίας να τα δω όλα!
Λονδίνο στις εκπτώσεις των Χριστουγέννων για ψώνια!(η Σούζι μου το έχει υποσχεθεί χρόνια τώρα).
Τα ταξίδια όπως λέει και ο φίλος μου ο Γιάννης, ή αλλιώς Σούζι*(!), είναι κληρονομιά, είναι εμπειρίες ανεπανάληπτες, είναι εμπειρίες ζωης, είναι κουλτούρα, είναι πολιτισμός, είναι η σπουδή της ζωής…
Ευχαριστώ τη φιλενάδα Κική για την πρόσκληση στο παιχνίδι και που μου έδωσε την ευκαιρία να σας πω όλα αυτά.
Εγώ με τη σειρά μου καλώ στο παιχνιδακι τον καλό μου φίλο WON TOLLA.
*Σούζι είναι ένα από τα παρατσούκλια που είχαμε βγάλει μεταξύ μια παρέα τριών μαντραχαλαδων πριν χρόνια, για πλάκα!
Τζι τζι ο κυρ τζίτζικας στο κάμπινγκ!
Τον μέρμηγκα ευτυχώς δεν τον είδα! Ε ναι λοιπόν, μετά από πολλά χρόνια ένα ακόμα αποθυμενο μου εκπληρώθηκε , λίγο νωρίτερα από ότι ήταν προγραμματισμένο.
Έτσι ξαφνικά, την Παρασκευή το βράδυ, μια πρόταση για κάμπινγκ έγινε , και εγώ καταχάρηκα! Εξοπλισμούς και τέτοια αναγκαία πράματα δεν είχα , αλλά τα άφησα όλα στα ξαδέρφια μου που έχουν την ανάλογη εμπειρία…
Σάββατο πρωί και φύγαμε για εκδρομή! Σε ένα πολύ ωραίο και οργανωμένο κάμπινγκ στην Κόρινθο ( το γεγονός ότι τα πυροσβεστικά αεροπλάνα περνούσαν από πάνω μας τρις την ώρα δεν θα το σχολιάσω ), και τότε έγινε το βάπτισμα!
Να στήσουμε τις σκηνές , να βάλουμε τον πάγο και τα τρόφιμα στα ψυγιακια, και τέτοια πράγματα μποέμηκης ζωής!
Πολύ καλή παρέα, γέλια, ολοήμερα πιόματα, καλό φαΐ, ξανά γέλια, υπέροχη – πεντακάθαρη παραλία – γαλάζια νερά , ο κυρ τζίτζικας να σου τραγουδάει στο αυτί καλοκαιρινά στιχάκια, επιθυμητή ζέστη, μεσημεριανός υπνάκος, αργά το βράδυ ξάπλα στα βότσαλα ψάχνοντας να βρούμε τη μικρή και τη μεγάλη άρκτο (λίγο δύσκολο μετά από 2 μπουκάλια σκοτσεζικο απόσταγμα και 1 μπουκάλι ρωσικό χυμό πατάτας), και όλοι οι διακόπτες γυρισμένοι στο off!
Μην σας φαίνεται παράξενο που μου κάνουν εντύπωση τόσο απλά πράγματα για τον καθένα. Η εμπειρίες μου και ο τρόπος ζωής μου ( εσείς που με γνωρίζετε το ξέρετε καλά) μου έχουν έρθει λίγο αντίθετα. Μπορεί να έχω δει και κάνει πράγματα που ένας normal άνθρωπος θα τα είχε κάνει γύρω στα 40 του, και να μην έχω ζήσει εμπειρίες ενός 18άρη.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, καλύπτω τα κενά μου, και κάθε μέρα αισθάνομαι ακόμα ποιο γεμάτος. Το κάμπινγκ μου άρεσε πολύ ( μπορεί και ποιο πολύ από πολλα 5στερα ξενοδοχεία που τα έχω φάει στη μάπα χρόνια τώρα ) και θα το ξανακάνω σίγουρα και μάλιστα σύντομα!
Παρασκευή 20 Ιουλίου 2007
Ηλία Χρόνια σου πολλά!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΠΑΜΠΑ και σε όλους τους άλλους εορταζόμενους εν ονόματι Ηλίας, Ηλιάννα κτλ.
Είμαι απαράδεκτος! Το είχα ξεχάσει εντελώς και το άκουσα μόλις στο ραδιόφωνο!
Άρα το βράδυ έχουμε παρτι !
σέϊλς ...
Οι καλοκαιρινές εκπτώσεις άρχισαν ( sales γράφουν οι ταμπελίτσες στις βιτρινες για να σας βοηθήσω)!!!
Και ένα καινούριο ΝΤΟΥ&ΤΖΟΥ (DOLCE & GABBANA για να σας ματα βοηθήσω) στην ντουλάπα μας δεν θα μας χαλούσε καθόλου νομίζω!
Διαλεχτε , διαλεχτε όλα στο χιλιάρικο λεμεεεεεεεεε :
Και για τις κυρίες έχω …Έχω τα καλύτερα λέμε! Εσώρουχα CAVALLI.
- από την Καβάλα ντόπια κυρία μου σας λέω, κοιτάξετε ραφή που έχει!
ΩΔΗ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Και από σήμερα ξεκινάω μια νέα κατηγορία post! ΩΔΗ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ…
Με διάφορα πραματάκια που μπορεί να αφορούν την ωραιότερη εποχή του χρόνου!
Το εγγενιο θα αρχίσει με αυτό το τραγουδάκι :
Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου….(και την φίλη μου την Γιάννα)
Σε ένα νησί που μου έχει μείνει αποθυμενο από πάντα! ΑΜΟΡΓΟΣ.
Καλά θα μου πείτε εσείς που με γνωρίζετε λίγο καλύτερα, σε τόσα νησιά έχεις πάει και μείνει για καιρό ( Μύκονο, Κω, Ρόδο, Κρήτη, κτλ ) η ΑΜΟΡΓΟΣ σου έχει μείνει αποθυμενο;
Απάντηση : Ναι, γιατί σε όλα αυτά και άλλα πολλά μέρη δούλευα και δεν έκανα διακοπές, και γιατί τα αποθυμενα είναι αποθυμενα!
Το θέμα όμως είναι ότι παίζει μη μην βρω και εισιτήρια, γιατί το Blue Star, δεν έχει τίποτα και η Hellinic seaways, έχουν μείνει λίγα!
Βλέποντας και κάνοντας….
Ένα υπέροχο άρθρο για την ΑΜΟΡΓΟ δημοσιεύτηκε στο Αθηνοραμα της προηγούμενης εβδομάδας (κάνε κλικ εδώ).
Πέμπτη 19 Ιουλίου 2007
συναδελφικούς χαιρετισμούς
Θέλω να στείλω συναδερφικούς χαιρετισμούς σε όλους τους συναδέλφους (πλεονασμός) μου και μη, που βρίσκονται στη μέση της καλοκαιρινής σαιζόν και ξέρω πόσο πολύ ζορίζονται!
Παλικάρια βαστάτε γερά!
Μην το βάζετε κάτω!
Μην ξεχνάτε ποτέ τη σοφή κουβέντα ‘ΣΑΙΖΟΝ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ’
Μην ξεχνάτε ποτέ να διασκεδάζετε κάθε δυσκολία (* βλέπε πέρσι όταν έπιασε φωτιά η φρητεζα και ντουμάνιασε η κουζίνα, που ήπια 2 κουβάδες γάλα και έφαγα ένα φορτηγό μπισκότα τάχα για να φύγει η τσίκνα από το λαιμό)
Μην ξεχνάτε να τραγουδάτε και να μην παίρνετε τίποτα στα πολύ σοβαρά.
Αν θέλετε κι άλλη υποστήριξη παρτε με τηλέφωνο να σας μιλήσω για το πώς είναι να μην δουλεύεις το σαββατοκύριακο!!!! ΧΑ ΧΑ ΧΑ !
Τα κίτρινα παπούτσια μου, οι ροζ κάλτσες μου και ‘γω!
Ναι ναι μάλιστα κυρίες και κύριοι, ξύπνησα το πρωί, με καλή διάθεση και είπα να καλοντυθώ…
Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ αν δεν είμαι σε καλό mood φοράω ότι βρω μπροστά μου και βγαίνω έξω….
Σήμερα λοιπόν λόγω καλής διάθεσης και καταπολέμησης της καταραμένης τερηδόνας, εεεεεε κακής διάθεσης ήθελα να πω, έβαλα μια πολύ ωραία μαύρη σατέν βερμούδα με κινέζικες ανθισμένες αμυγδαλιές, ξέρετε αυτά τα floral που λένε , και ένα πάρα πολύ αγαπημένο μαύρο πουκάμισο με ένα λευκό κινέζικο δράκο ( όπως καταλαβαίνετε το κονσεπτ ήταν Chinese, μάλλον από το τηγανητό ρύζι που μαγείρεψα χθες το βράδυ). Πολύ μαυρίλα όμως έπεσε και ξεφεύγουμε από το στόχο , την ενίσχυση της καλής διάθεσης δηλαδή….
Γι’ αυτό και εγώ για να το σπάσω και να το κάνω λίγο ποιο happy διάλεξα κίτρινα παπουτσάκια με ροζ ριγέ κάλτσες!!!!
Ε ε Ε ε ??? Καλό ?
Παρ’ όλες τις προσπάθειες, περνάω ( ακόμα και τώρα που σας γράφω φίλοι, φίλες και αγαπητά μου παιδιά ) μια δύσκολη μέρα. Πολύ άγχος, νεύρα, ακαταλαβομάρα και τέτοια ωραία επαγγελματικά και μεγαλίστικα πράγματα!
Λέτε τελικά οι ροζ καλτσούλες να είναι γρουσούζικες;;;;
Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007
οχι αλλο πυρ!
Α α α και να πω ότι ντρέπομαι , πολύ πάρα πολύ, που ζω σε μια χώρα που καίγεται κάθε μέρα όλο και ποιο πολύ! Έλεος πια! Φτάνει ! Πόσες πυρκαγιές ακόμα;
Αρχίζω να γελάω ξανά!
Και τα ευτράπελα γεγονότα, συνεχίζονται….. Χθες το βράδυ ξαφνικά πάλι ένα τηλέφωνο και σήμανε συναγερμός! Μια έξαλλη κατάσταση χωρισμού, και ένα έκτακτο συμβούλιο έπρεπε να γίνει!
Όμως, όπως είπα και στην Κική, υποσχέθηκα στον εαυτό μου να αλλάξω οπτική γωνιά, να βλέπω ναι μεν τι γίνετε αλλά να τα βλέπω άλλη πλευρά, και να με επηρεάζουν όσο λιγότερο γίνετε.
Αρχίζω να γελάω ξανά!
Τρίτη 17 Ιουλίου 2007
Αποφθέγματα
μιχαήλ άγγελος
(αφιερωμένο σε δυο υπέροχα ΠΑΙΔΙΑ)
Δευτέρα 16 Ιουλίου 2007
ήρεμη ζωή;;;
Τι παράξενη που είναι η ζωή!
Την μια μέρα να πηγαίνουν όλα καλά, ή να νομίζεις εσύ ότι όλα πηγαίνουν καλά, και την άλλη μέρα, με ένα τηλεφώνημα, μια συζήτηση, μια αποκάλυψη, να σου τα ανατρέπουν όλα. Πάνω που βάζεις μια κατάσταση σε μια ροή, και λες τώρα όλα καλά, τσουυυυυυυυυυυυυπ! Ξανά αρχίζει κάτι άλλο!
Τόσες πολλές ανατροπές που ώρες ώρες πιστεύω πως είμαι ο μοναδικός άνθρωπος στον πλανήτη, που έχει τόσα πολλά γεγονότα-σκαμπανεβάσματα και καταστάσεις στη ζωή του ( δεν λέω προβλήματα γιατί θεωρώ ότι μόνο ότι έχει σχέση με την υγειά είναι πρόβλημα )…. Πολλές φορές ρωταω μεγαλοφώνως « μα πως τα καταφέρνουν άλλοι άνθρωποι και έχουν μια απλή και ήρεμη ζωή;;; ( όπως ορίζει ο καθένας την απλή και ηρεμη ζωή για τον εαυτό του)
Φωνή βοωντος εν τη ερήμο και τρία πακέτα τσιγάρα…
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2007
επιτέλους...
Παρασκευή και 13 σήμερα και είναι πολύ γούρικη μέρα απ’ ότι φαίνεται…. Πάντα είχα μια συμπάθεια στο 13!
Επιτέλους!
Μετά από πάρα πολλούς μήνες έχω μια απάντηση ( η επίσημη θα έρθει εντός της εβδομάδας ) που περίμενα με λύσσα ! ! !
Δεν σας λέω ακόμα περί τίνος πρόκειται, αλλά όταν θα σας το πω να είστε σίγουροι ότι θα μείνετε με ανοιχτό το στόμα!
Πέμπτη 12 Ιουλίου 2007
Αποφθέγματα
αμπέλ βιλμέν
my bad mood
Σήμερα δεν έχω και πολύ όρεξη για blogging… Είμαι λίγο συννεφιασμένος, και χωρίς λόγο… Αυτό το χωρίς λόγο είναι που μου την δίνει ποιο πολύ απ’ όλα!!!
Τετάρτη 11 Ιουλίου 2007
Αποφθέγματα
ελιονορ ρούσβελτ
Κύριε κύριε να σας πω πως πέρασα στις διακοπές μου?
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Αχ η Σαμοθράκη!
Ξέρετε ο μικρός μου φίλος που αυτού και της παρέας του την ιστοριουλα από τις διακοπές του σας εξιστορώ, έχει επισκεφτεί αρκετά μέρη στην Ελλάδα, λιγότερα στο εξωτερικό, αλλά όχι μόνο για διακοπές αλλά έχει μείνει καιρό στο κάθε μέρος.
Ε λοιπόν το νησί της Σαμοθράκης του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, απ’ ότι μου είπε. Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την στιγμή που ο φίλος μου, η Μπουργκάνα και ο Ταχίνης,(ο Μπιφτέκης θα πήγαινε να τους βρει την επομένη) μπήκαν στο καράβι εν ονοματι (ένα πολύ αστείο όνομα που μου διαφεύγει τώρα) και σάλπαραν για ένα μέρος που σίγουρα δε είχαν φανταστεί…
Τους είχαν πει ότι στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Αλεξανδρούπολης και Σαμοθράκης ζει ένα κοπάδι περίπου απο 40 δελφίνια. Ο Ταχινης με τον μικρό μου φίλο σε όλη την διαδρομή ήταν κρεμασμένοι από τα κάγκελα του καραβιού σαν απλωμένη μπουγάδα, αλλά τζίφος η υπόθεση… Όχι δελφίνι, ούτε λέπι δεν είδαν!
Είδαν όμως πολλούς γλάρους που παιχνίδιζαν με το καράβι, έκαναν χορταστικές βουτιές για να τσιμπήσουν μικρά ψαράκια, και τέτοια πράγματα.
Ήταν πάντως μια καλή ευκαιρία να τα πούνε λίγο και να απολαύσουν χαρακτηριστικές στιγμές καλοκαιρινών διακοπών πάνω σε ένα άθλιο καράβι με βαμμένα μπλε με άσπρο μπαλκόνια, ζέστη, θάλασσα, κάτι που πραγματικά στον ένα είχε λείψει πολυ και ο άλλος δεν είχε ζήσει καν!
Οι ώρες πέρασαν σχετικά γρήγορα, με την Μπουργκάνα να έχει πιάσει ψιλή κουβεντούλα, ο καημένος ο Ταχίνης να έχει ενεργοποιήσει άθελα του για ακόμη μια φορά τον γιαγιαδομαγνήτη του, και να ακούει ιστορίες για κβαντική φυσική, θεωρίες του Δαρβίνου και αλλά τέτοια κουλά από μια 75χρονη κυρία!
Αφήστε, κάθε περιγραφή δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτή την εικόνα! Έτοιμος να πάρει όλα τα χάπια του κόσμου ήταν! Ο μικρός μου φίλος έλυνε μανιοδος sudoku και ξεκαρδίζονταν στα γέλια κοιτάζοντας τους άλλους δυο!
Επιτέλους έφτασαν!
Η Καμαριώτισσα. Είναι η περιοχή του λιμανιού του νησιού και αν μπορούμε να το πούμε κατά κάποιο τρόπο η ποιο τουριστική περιοχή του νησιού.
Δηλαδή η περιοχή με τα rend a car, το σταθμό των λεωφορείων, κάποιες καφετεριουλες ( σε στυλ καφενείου πάντα), περίπτερα, μαγαζάκια με σουβενίρ και τέτοια τουριστικά.
Να σας πω την αλήθεια, δεν τους άρεσε καθόλου αυτή η περιοχή. Και απ΄ ότι είπε και η Μπουργκανα που ήταν και η ξεναγός τους, είναι το ποιο αδιάφορο σημείο του νησιού.
Είχε αρχίσει να νυχτώνει, και το παρεακι είχε πάρει το δρόμο προς το σπίτι του πατέρα της μικρής και στρουμπουλής Μπουργκάνας…
(συνεχίζετε...)
Τρίτη 10 Ιουλίου 2007
Αποφθέγματα
σάμιουελ τζόνσον
Η πρώτη μου φορά.
Τι μπορεί να συμβεί, ένα ήσυχο πρωινό του Ιουλίου μετάξι 8:00 και 8:30?
Πολλά για να σου ξεκινήσουν στραβά τη μέρα….
1.Μου χύθηκε ο καφές στο αμάξι και τα έκανε όλα χάλια!
2.Παραλίγο να πέσω πάνω σε ένα μηχανάκι, το οποίο με έβρισε κιόλας.
3.Τα ρα τα ταν τα ταν! Πήρα την πρώτη μου κλήση!
Ενώ εγώ το βόδι υπολόγισα τις μέρες και είδα ότι μπαίνω στο δακτύλιο, (λες και είναι καμιά τρομερή εξίσωση ) ξαφνικά ένας καλός κύριος τροχονόμος μου έκανε σήμα να σταματήσω….
Πάρα πολύ ευγενικός, χωρίς να κάνουμε διάλογο, μου είπε ότι σήμερα δεν κυκλοφορώ στο δακτύλιο. Το αστείο είναι ότι μπαίνω στο δακτύλιο μόνο για μια στροφή, και ένα φανάρι!
- Γιαννάκη αν το πληρώσεις εντός 10 ημερών, το πρόστιμο είναι 100 €! Καλή σου μέρα .
- Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Και το αστείο είναι ότι λίγο ποιο κάτω στο φανάρι, σταματάει δίπλα μου ένας κύριος με μηχανή και με ρωτάει « ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ Ο ΔΑΚΤΥΛΙΟΣ ΣΗΜΕΡΑ;». Ποτέ ξανά δεν μου το έχουν ξαναρωτήσει αυτό. Λες και ήταν βαλτός.
Και έτσι μετά από 4 χρόνια οδήγησης χωρίς καν να με σταματήσουν για τυπικό έλεγχο, μπααααμ 100 €.
Για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά…
Δευτέρα 9 Ιουλίου 2007
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ +ΣΥΝΤΑΓΜΑ= 3000 ΑΤΟΜΑ
BLOGOφίλοι μου γεια σας.
Όπως θα έχετε καταλάβει σε τούτο εδώ το blog δεν αναφέρομε σε θέματα περί επικαιρότητας και σχολιασμούς περιφανούς γεγονότων…
Όχι πως δεν με αγγίζουν, και δεν με αφορούν σαν ευσυνείδητο πολίτη του τόπου μου, αλλά το αφήνω να το κάνουν αυτοί που είναι η δουλειά τους ή άλλοι που το κάνουν καλύτερα ( άλλωστε πολλές φορές μου έχει ζητηθεί να γράψω σε αυτά τα κουσκουσικα magazines στο παρελθόν, αλλά προτίμησα τα κουτσομπολιά από τους κύκλους να τα κρατήσω για μένα και την παρέα μου).
Σε κάθε κανόνα βέβαια υπάρχει και η εξαίρεση, και είναι αυτή μάλιστα που κάνει τον κανόνα.
Γι αυτό , κάθε φορά που κρίνω εγώ άξιο λόγου και σχολιασμού μου, το κάνω.
Μετά από όλα αυτά, έχω να συγχαρώ την πολύ έξυπνη πρωτοβουλία 4 νέων ανθρώπων, να συγκαλέσουν συνάντηση-διαμαρτυρία περί περιβάλλοντος και κακομεταχείρισης του, στο Σύνταγμα εχθές ( Κυριακή ).
Πάνω από 3.000 άνθρωποι ήταν εκεί με κοινό σκοπό.
Μπράβο και σε αυτούς τους οποίους πήγαν συνειδητά στην συγκέντρωση, και όχι για βόλτα ή επειδή το οικολογικό στυλάκι είναι trendy και φοριέται πολύ τελευταία.
Καλό θα ήταν όλα αυτά να μην υπήρχε λόγος να γίνονται, αλλά αφού υπάρχει λόγος, ας γίνονται!
Παρασκευή 6 Ιουλίου 2007
Κύριε κύριε να σας πω πως πέρασα στις διακοπές μου?
(συνέχεια απο το προηγούμενο)
Και που να σάς τα λέω τι έγινε εκείνο το πρώτο βράδυ των διακοπών τους…
Clubbing και αλκοόλ μέχρι σκασμού. Αφού να φανταστείτε ότι κατέληξαν να χορεύουν με τα εσώρουχα μέσα στη θάλασσα σε ένα ψιλ ντέκαντανς μπιτς μπαρι ( που λέει και η Μπουργκάνα), μέχρι που δεν άντεχαν άλλο!!!
Για να μην σας τα πολυλογώ, οι μέρες περνούσαν γρήγορα και ουσιαστικά. Δεν αφήναν ούτε μια ώρα της ημέρας ανεκμετάλλευτη.
Ο μικρός μου φίλος μαζί με τον Ταχίνι, έκαναν και μια μεγάλη εκδρομή, στην Κομοτηνή και μια γρήγορη επίσκεψη στην παλιά πολύ της Ξάνθης για ένα εκμεκ κανταΐφι και ελληνικό καφέ στο ζαχαροπλαστείο εκεί στην πλατειτσα!
Καταπληκτική η παλιά πολύ της Ξάνθης. Παράξενη αύρα, σαν να είσαι σε μια καλλιτεχνουπολη άλλης εποχής, ή σαν να περπατάς μέσα σε ένα πίνακα υψηλής ζωγραφικής τέχνης. Δεν μπορώ να αποφασίσω…
Το επόμενο πρωί επισκευτικαν τα ιαματικά λουτρά της πόλης…
Καλά αυτό είχε πολύ γέλιο! Γιατί και οι δυο περίμεναν κάτι τελείως διαφορετικό, κάτι ανάλογο με τα διάφορα spa και τούρκικα χαμάμ που έχουν επισκεφτεί κατά καιρούς, και βρέθηκαν μπροστά σε ένα δημοτικό ξενοδοχείο γεμάτο παππούδες και γιαγιάδες που έπαιρναν τον αέρα τους κάτω από τα δέντρα και σε ένα δωμάτιο (ψιλοαθλιο) με κάτι μπανιέρες δήθεν υδρομασάζ. Πολύ κάτι σας λέω…
Είχε την πλάκα όμως και αυτό… Παρόλα αυτά το καταδιασκεδασαν και το ιαματικό νερό ενέργησε μια χαρά. Σαν ζαλισμένα κοτόπουλα βγήκαν από εκεί μέσα…
Τα απογεύματα όλοι μαζί η τρελοπαρεα ξέχυνε τα περίσσια ξύγκια της στις παραλίες, όπου γύρναγαν στο σπίτι για τρελές μασες και πιόματα, αφού είχε πέσει πια ο ήλιος.
Μια και δυο και τρις που λέτε, ήρθε η μέρα της πραγματικής έκπληξης.
Η μέρα που όλοι μαζί θα πήγαιναν απέναντι, στο νησί, που λένε και οι ντόπιοι…
Στη ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ!
(συνεχίζεται… )
ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΑΚΙΝΑ
Εδώ και καιρό παρακολουθώ το αρτίστικο blog
ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΧΟΥΑΚΙΝΑ
αρκετά αξιόλογο που τα παιδιά κάνουν πραγματικά πάρα πολύ καλή δουλειά. Πολλών ειδών τέχνη είναι φωλιασμένη εκεί και πραγματικά αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε. Αν και ταπεινή προσωπική μου γνώμη είναι να προσπαθήσετε να κρατήσετε ένα μοτιβο και να μην ανακατεύετε πολλές κατηγορίες μαζί. Παιδιά μήπως να ανοίξετε λίγο τους ορίζοντες σας και να δώσετε βήμα σε όποιον καλλιτέχνη επιθυμεί να προβάλει την δουλειά του; (έχει αρχίσει είδη να συμβαίνει αυτό, εγώ το έχω κάνει σε άλλο blog διακοσμησης)
Πέμπτη 5 Ιουλίου 2007
φωτογραφίες δροσιάς.
(Ρέθυμνο) .jpg)
(αγαπημένη έκθεση φωτογραφίας στο Μουσείο Μπενάκη)
(απίστευτη εκδρομή το χείμωνα που μας πέρασε στον Προύσο Αιτωλοακαρνανίας)
( στο ξενοδοχείο κρέτα στάρ που δούλευα πέρσι)
(στον ιστιοπλοϊκό όμιλο Πειραιά που πίνω καφε φέτος)
Τετάρτη 4 Ιουλίου 2007
ΝΕΡΑΪΔΟΙΣΤΟΡΙΕΣ
Μιλώντας για νεράιδες δείτε το Η Νεράιδα και Ο Λυράρης.... του φίλου μου του Γιάννη. Πραγματικά ένα καλογραμμένο παραμύθι… Μπράβο Γιάννη!
Κύριε κύριε να σας πω πως πέρασα στις διακοπές μου?
(συνέχεια από το προηγούμενο)
Τώρα οι φίλοι έγινα τέσσερις, και πολύ χαρούμενοι ήταν βρε παιδί μου… Τόσο χαρούμενοι που κατουρουσαν τα βρακιά τους!
Η πόλη που εξελίσσετε η ιστοριουλα από τις διακοπές του μικρού μου φίλου και της παρέας του, είναι μια υπέροχη, παραθαλάσσια πόλη στη βόριο Ελλάδα, που έχει ένα μεγάλο μεγάλο φάρο στην παραλία, και από κάτω της αντί για θάλασσα με νερό και ψάρια, έχ ει μια θάλασσα από χαρούμενο κόσμο, που πάει και έρχεται πάνω και κάτω πέρα και δώθε, που βουηζει και κινείτε σαν το ποιο γλυκό και γαλήνιο, κυματάκι της ωραιότερης παραλίας. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ.
Εκεί που λέτε κάτω από ον φάρο, είναι ένα μεγάλο Λουνα Παρκ! Εκεί οι φίλοι μας έζησαν την πρώτη τους εμπειρία των διακοπών τους…
Το Λουνα Παρκ ήταν άδειο και έτοιμο να κλείσει, γιατί ήταν ήδη πολύ αργά και όλα τα άλλα σοβαρά παιδάκια είχαν πάει στα κρεβάτια τους για ύπνο. Αλλά οι φίλοι μας έβαλαν για ακόμα μια φορά, τα «κονέ» τους ( ο Μπιφτέκης συγκεκριμένα) και το καταδιασκεδασαν!
Ξέρετε κάποια πράγματα είναι τόσο απλά, αλλά και τόσο σημαντικά, που δεν το πιάνει το μυαλό μας, πόσο πολύ ανάγκη τα έχουμε, και πόσο πολύ μπορεί να γεμίσουμε από αυτά τα απλά και φαινομενικά ασήμαντα.
Μια και δυο και τρις, το Λουνα Παρκα έκλεισε και ηρθε η ώρα για clubbing και κραιπάλες…
(συνεχίζεται… )
